Wintersport in Italië

Op vakantie naar Italië, men denkt dan toch vaak aan een heerlijke zomervakantie aan het strand, of dichtbij één van de grote meren in Noord Italië. Maar Italië heeft ook veel te bieden aan alle liefhebbers van de wintersport. Hoge bergen, sneeuwzeker, veel zonuren en heerlijk eten. De ingrediënten voor een geslaagde wintersport vakantie.


Zon
De Italiaanse wintersport plaatsen liggen aan de zuidzijde van de Alpen, wat ervoor zorgt dat storingen en noordelijke winden deze plaatsen maar moeilijk kunnen bereiken. Met een beetje geluk schijnt de zon gedurende de winter zo’n 7 tot 8 uur per dag. 


Sneeuwzeker
Italië kent verschillende wintersport plaatsen die een hoge ligging hebben. Daardoor worden deze gebieden aangeduid als zeer sneeuw zeker. Enkele voorbeelden van dergelijke plaatsen zijn: Breuil Cervinia, waar de pistes tot een hoogte van 3480 meter gaan, Sulden am Ortler, met pistes tot 3250 meter, Bormio (tot 3000 meter) en Madonna di Campiglio. Madonna di Campiglio hoort bij het ski gebied Dolomiti di Brenta, met pistes tot 3000 meter.


Culinaire hoogstandjes
De Italiaanse keuken is in de hele wereld erg bekend. Wie heeft er nou nog nooit een pizza margherita gegeten, of een heerlijk bord lasagne. En wat is er nu lekkerder dan na een sportief wintersport dagje, te genieten van al het heerlijks wat de Italiaanse keuken te bieden heeft. Een authentiek Italiaans berg gerecht is polenta met vlees of paddenstoelen. Uiteraard geserveerd met een goed glas rode wijn.


Wintersport gebieden voor beginners
Italië heeft veel ski gebieden welke zeer geschikt zijn voor beginnende wintersporters. Brede, redelijke vlakke pistes, perfect geprepareerd, vormen een ideale mix voor hen die het skiën nog niet zo goed onder de knie hebben. Of voor wintersporters die zich liever ontspannen op de lange latten, dan inspannen.


Breuil Cervinia
In Breuil Cervinia vindt men zeer veel lange, brede, en zonnige pistes. Rode pistes zijn echter eerder donkerblauw, dan echt rood. In het gebied is 129 km aan blauwe piste, 313 km rood en 66 km zwart.


Cortina d´Ampezzo
Cortina d’Ampezzo is een chique wintersport plaats. In het gebied bevinden zich vele oefengebieden die aan de eisen van de beginnende skiër voldoen. Bij Socrepes ligt een oefen gebied dat bekend staat als één van grootste en beste in Europa. In Cortina d’Ampezzo vindt men 55 km blauwe piste, 50 km rood en 10 km zwart.

Val di Sole

In Val di Sole liggen eigenlijk alleen maar pistes, geschikt voor beginners. De pistes zijn overwegend blauw en heerlijk breed. In Val di Sole vindt men 43 km blauwe piste, 72 km rood en  32 km zwart.

Sicilië, een eiland vol historie

Sicilië, het grootste eiland van Italië, gelegen in de Middellandse zee, ten zuiden van de regio Calabrië, vormt een autonome regio binnen Italië. De oud Griekse naam van het eiland “Trinakria” betekent “het eiland met de drie punten” en men vindt dit logo nog terug op de vlag van Sicilië.

Tot de regio Sicilië, behoren naast het hoofdeiland ook de Eolische eilanden, de Egadische eilanden, de Pelagische eilanden, het eilandje Ustica en Pantelleria. Pantelleria en de Pelagische eilanden liggen voor de kust van Tunesië en behoren geografisch gezien dan ook tot het Afrikaanse continent.

Provincies

De zelfstandige regio Sicilië is op haar beurt weer onder te verdelen in de verschillende provincies, te weten: Agrigento, Caltanisetta, Catania, Enna, Messina, Palermo, Ragusa, Siracusa en Trapani.

Geschiedenis

Sicilië kent een zeer rijke en ook bewogen geschiedenis. Het eiland is door vele verschillende volkeren bezet geweest.

De Arabieren

De dom van Palermo -
Men ziet hier goed de Arabische
invloed

In de Byzantijnse periode, rond het jaar 800 wordt de stad Mazara veroverd door de Arabieren (Saracenen). Vele hernieuwde aanvallen volgen en ondanks het heftige verzet van de oorspronkelijke bevolking van Sicilië, wordt in 831 Palermo en in 842 Messina bezet door de Arabieren. Bij de laatste strijd in 902 veroveren de Arabieren Taormina, de laatste nog vrije stad op Sicilië.

Sicilië is voor de Arabieren een erg belangrijk gebied. Het is de Arabieren echter nooit gelukt om de Sicilianen te bekeren tot de Islam.

Normandiërs

Rond de 11^de eeuw sticht de Normandische Hertog Robert Guiscard een Normandisch Rijk in Zuid Italië en vanuit die positie verovert hij in 1061 Messina. In 30 jaar tijd verovert deze Normandische Hertog samen met zijn broer Rogier de Hauteville, het gehele eiland. Rogier wordt door zijn broer verheven tot Graaf van Sicilië, waarna op zijn beurt de zoon van Rogier wordt benoemd tot Koning van Sicilië.

Onder het bewind van de Normandische Koning van Sicilië neemt het aantal Arabieren snel af. Velen vertrekken naar Noord Afrika. Daarvoor in de plaats komen veel Noord Italianen naar Sicilië, zij zorgen ervoor dat het Italiaans in korte tijd de belangrijkste taal wordt, in plaats van het Arabisch.

Spaanse periode

Vervolgens valt Sicilië onder Duits, Frans en Spaans bewind. Tijdens de Spaanse periode, geeft in 1675 Frankrijk aan het eiland te willen inlijven. Filips II van Spanje is op dat moment in oorlog met Frankrijk en vraagt hulp aan de Republiek. Admiraal Michiel de Ruyter komt Spanje helpen, maar overlijdt aan de gevolgen van ernstige verwondingen door de Slag bij de Etna.

Na de vrede van Utrecht in 1713, komt Sicilië onder het bewind van het huis van Savoye. Vervolgens moeten de Savoyes in 1718 Sicilië weer afstaan aan Oostenrijk en krijgen in ruil daarvoor Sardinië. Op hun beurt staan de Oostenrijkers in 1735 Sicilië weer af aan de Spaanse Bourbons.

De periode onder de Bourbons is voor Sicilië desastreus. Het eiland kent in die periode maar weinig welvaart en het bewind van de Bourbons is ronduit slecht voor de Siciliaanse economie.

Het begin van de maffia

Rond 1806 wordt Sicilië bezet door Engelse troepen om het eiland te beschermen tegen een invasie van het leger van Napoleon. Dit levert het eiland een tijdelijke opleving op, ook op economisch gebied. Onder druk van de Engelsen moet de Spaanse koning het Sicilaanse volk rechten toekennen wat hij eigenlijk niet wil. Een nieuwe grondwet is geboren. Helaas duurt deze opbloeiende periode maar kort. Want na de val van Napoleon en het vertrek van de Engelsen trekt de Spaanse koning deze grondwet weer net zo hard in. Tot groot ongenoegen van de Sicilianen. Geregeld komen zij in opstand tegen de Bourbon koningen. Vele van deze opstanden worden echter op een zeer bloederige wijze neergeslagen. De Sicilianen trekken boos en berooid de Siciliaanse binnenlanden in en gaan leven van criminaliteit. Het begin van de maffia, de Cosa Nostra is geboren.

Italiaanse eenwording

Met behulp van het leger van Giuseppe Garibaldi, komt het Siciliaanse volk in 1860 opnieuw in opstand tegen de Bourbons. In zeer korte tijd veroveren zij het gehele eiland, waarna ook de oversteek wordt gemaakt naar het Italiaanse vasteland. De Bourbons worden eindelijk verdreven. Door middel van een volksstemming wordt in 1861 de vereniging van het Italiaanse vasteland en de eilanden Sicilië en Sardinië vastgesteld. Het begin van de Italiaanse Republiek.

Paolo Borsellino en Giovanni Falcone: twee helden

Borsellino en Falcone, goede
vrienden en collega's

In de strijd tegen de maffia hebben vele mensen hun leven verloren. Echter zal niemand in Italië ooit de namen vergeten van misschien wel de twee grootste helden ooit in de strijd tegen de maffia. Paolo Borsellino en Giovanni Falcone.

Paolo Borsellino

Geboren op 19 januari 1940 te Palermo, als zoon van Diego Borsellino en Maria Lepanto groeit Paolo op in de Palermitaanse wijk La Kalsa. Na de leerplichtige jaren te hebben afgerond, schrijft Paolo zich in op het lyceum “Giovanni Meli”, welke hij in 1958 afrondt met allemaal achten, behalve voor Grieks, waar hij een 9 voor scoort. Vervolgens schrijft hij zich in op de universiteit van Palermo, waar hij rechten studeert. Deze studie rondt hij in 4 jaar Cum Laude af.

Giovanni Falcone

Giovanni Falcone wordt op 20 mei 1939 geboren in Palermo en groeit net als Paolo op in de Palermitaanse wijk La Kalsa. Hij is zoon van Arturo Falcone en Luisa Bentivegna en heeft twee oudere zussen. Na het lyceum schrijft hij zich in aan de Militaire Zeevaart school van Livorno. Dit is echter slechts van korte duur, want Giovanni switcht van opleiding. In 1961 rondt hij zijn rechtenstudie af aan de universiteit van Palermo.

De anti maffia pool

In 1980 ontstaat onder leiding van Rocco Chinnici de pool anti maffia. De pool anti maffia bestaat uit verschillende magistraten die samen de strijd tegen de maffia willen aangaan. De pool is opgezet om informatie uit te wisselen en samen sterk te staan in de strijd tegen de maffia, teneinde effectiever op te treden en zwaardere straffen te bewerkstellingen. De anti maffia pool bestaat onder andere uit de volgende magistraten: Paolo Borsellino, Giovanni Falcone, Giuseppe di Lello, Leonardo Guarnotta, Giovanni Barrile en de politie functionarissen Cassarà en Montana.

Maar het belangrijkste keerpunt in de strijd tegen de maffia is de arrestatie van Tomasso Buscetta, een belangrijk kopstuk van de Siciliaanse maffia, de Cosa Nostra. Deze besluit mee te werken aan het onderzoek tegen de maffia en deelt veel belangrijke informatie mee over de Cosa Nostra. Informatie die tot dan toe onbekend was.

Het maxi proces van Palermo

Het onderzoek welke in gang is gezet door Rocco Chinnici en de anti maffia pool leidt vervolgens tot het eerste grote proces tegen de maffia, het maxi proces van Palermo. Het proces beginnend op 10 februari 1986 en eindigend op 16 december 1987 tegen de Cosa Nostra, wordt gehouden in een aula bunker in Palermo. Tijdens dit proces staan 400 personen terecht voor banden met de georganiseerde misdaad.

Het onderzoek naar de maffia, welke leidt tot het maxi proces ontketent een misdadige tegenreactie van de maffia. Na de moord op Giuseppe Montana en Ninni Cassarà in de zomer van 1985, begint men ook te vrezen voor het leven van de inmiddels zeer bekende magistraten Paolo Borsellino en Giovanni Falcone. Om veiligheidsredenen worden zij dan ook samen met hun families verplaatst naar de gevangenis Asinara.

16 december 1987 is een historische dag in de geschiedenis van de strijd tegen de maffia, aangezien van de 400 personen die terecht staan er uiteindelijk 360 veroordeelt worden voor gezamenlijk 2665 jaar gevangenis.

De aanslag op Giovanni Falcone

Giovanni Falcone komt om het leven tijdens de aanslag die ook wel de “strage di Capaci” wordt genoemd, op 23 mei 1992. De Cosa Nostra heeft springstof aangebracht in de afwateringsbuizen onder de snelweg van het vliegveld naar huis. Op het moment dat Falcone daar overeen rijdt, wordt de lading op afstand tot ontploffen gebracht. Bij de aanslag komen ook Falcone’s vrouw Francesca Morvillo en drie lijfwachten om het leven.

De moord op Paolo Borsellino

Enkele maanden na de moord op zijn beste vriend en collega Giovanni Falcone, wordt ook Paolo Borsellino gedood. 19 juli 1992, na een etentje met zijn vrouw Agnese en de kinderen Manfredi en Lucia, vertrekt Poalo samen met zijn lijfwachten naar de Via D’Amelio, waar de moeder van Paolo woont. Een geparkeerde Fiat 126 met daarin 100 kg springstof aan boord wordt tot ontploffing gebracht op het moment dat Paolo Borsellino er langs loopt. Bij de aanslag, die in Italië bekend staat als de “strage di via D’Amelio” komen naast Paolo Borsellino ook 5 lijfwachten om het leven.

De mooiste plaatsen aan het Gardameer

Noord Italië staat naast grote steden als Milaan, Verona, Bergamo en Venetië, bekend om de verschillende meren. De drie belangrijkste meren zijn het Gardameer (Lago di Garda), het Lago Maggiore en het Como meer (Lago di Como). Met een maximale lengte van 51,6 km en een maximale breedte van 17,2 km is het Gardameer het grootste meer in Noord Italië.

Riva del Garda
- Gardameer bij zonsondergang-

Het Gardameer ligt verspreid over drie Italiaanse regio’s, te weten Lombardije, Trentino Alto Adige en Veneto. De noordelijke kant, gelegen in Trentino is bergachtig en het waait er vaak hard. Dit gebied is dan ook met name geliefd bij de vele windsurfers die in de zomermaanden hele dagen op hun surfplank het meer over racen. Het zuiden daarentegen is heuvelachtig en wordt gekenmerkt door de vele schilderachtige plaatsjes.

Sirmione

Aan de zuidkant van het Gardameer ligt het dorpje Sirmione. Het historische centrum bevindt zich op een schiereiland wat het zuidelijkste gedeelte van het Gardameer in tweeën deelt.

De belangrijkste bezienswaardigheden zijn: het kasteel (Rocca Scaligero), de “grotte di Catullo” en het pittoreske haventje.

Indien men in alle stijl wil ontstressen, kan men ook in Sirmione terecht. De thermen van Sirmione zijn het hele jaar geopend en bieden een enorm aanbod van wellness behandelingen.

Peschiera del Garda

Tevens aan de zuidkant van het Gardameer, maar meer naar het oosten gelegen, ligt Peschiera del Garda. De geschiedenis van Peschiera del Garda gaat ver terug. Er zijn bewijzen gevonden dat er reeds mensen leefden in de Bronstijd.

Zoals in ieder stadje zijn er in Peschiera verscheidene kerken te vinden. De meest belangrijkste zijn: het Santuario della Madonna del Frassino, de kerk van San Martino Vescovo en de kerk van Beato Andrea da Peschiera.

In het centrum zijn tevens Romeinse opgravingen te vinden, echter deze zijn niet heel indrukwekkend te noemen.

Mede vanwege de vele toeristen die zomers te vinden zijn in Peschiera del Garda, worden er verschillende events georganiseerd door de gemeente. Er worden zeilwedstrijden gehouden, er is een tentoonstelling van verschillende modellen vliegtuigen en de hele maand juni staat in het teken van straat muziek en spektakel.

Limone sul Garda

Aan de noord westelijke kant van het Gardameer ligt het stadje Limone sul Garda. De naam doet ons denken aan Limone (citroenen), welke ook daadwerkelijk in dit gebied groeien. Men zegt zelfs dat Limone sul Garda de meest noordelijke plaats is waar deze vrucht groeit.

Tot de jaren ‘40 was Limone sul Garda erg geïsoleerd en slechts te bereiken via het water, of via de bergen, tenminste vanuit het zuiden. Door de aanleg van de “strada gardesana” is deze isolatie doorbroken en maakt Limone sul Garda inmiddels deel uit van de meest frequente toeristische plaatsjes aan het Gardameer.

Men kan er heerlijk slenteren over de boulevard, een ijsje eten bij één van de vele ijssalons of een motorboot huren om af te koelen op het water.

Malcesine

Aan de oost kant van het Gardameer, op zo’n 60 km afstand van Verona ligt Malcesine. De gemeente begint aan de oevers van het Gardameer en eindigt tegen de berg “Monte Baldo”.

Men vindt er verschillende kerken die de moeite waard zijn om te bezichtigen, zoals de kerk van “Santa Maria di Navene” en de kerk van de “Madonna della Fontana”.

Vanuit Malcesine kan men een kabelbaan nemen, die naar de top gaat van de Monte Baldo. Alleen de rit in de kabelbaan is al indrukwekkend. Vanwege het unieke systeem, waarbij de gondel om zijn eigen as draait heb je als passagier een adembenemend zicht op het gehele Gardameer. Eenmaal boven op de Monte Baldo kan men genieten van de schitterende natuur of kijken naar de vele paragliders die hun vlucht vanaf deze berg starten.

Riva del Garda

Aan het noorden van het Gardameer ligt de toeristische plaats Riva del Garda. Het plaatsje zelf heeft een aantal monumenten die de moeite waard zijn om te gaan bekijken, zoals de kerk “dell’inviolata” met het gehele interieur in barok stijl, de toren Apponale en het paleis Pretorio.

Vanuit Riva del Garda kan men gemakkelijk een aantal ontzettend mooie, kleine meertjes bezoeken. Het Ledro meer ligt op nog geen 5 km afstand, en meer richting het noorden vindt men het Tenno meer. Ook bijzonder is de waterval “Cascate del Varone”, welke op 3 km ten noorden van Riva del Garda te vinden is.

Maar Riva del Garda is met name bekend bij de vele sportliefhebbers. Vanaf het middaguur komt er bijna dagelijks een stevige wind opzetten waar de vele windsurfers gretig gebruik van maken. De hele dag zie je dan ook een zwerm aan gekleurde surf schermen het meer over schieten.

Ook bij mountainbikers is het gebied rond Riva del Garda zeer geliefd. Jaarlijks komen duizenden mountainbikers bijeen voor één van de meest belangrijkste sportfestivals in deze discipline, te weten het “bike festival”.

De gruwelijke moorden van het monster van Florence

Politie onderzoek na moord door
het monster van Florence

In de periode tussen 1968 en 1985 wordt de provincie Florence in Italië meerdere malen opgeschrikt door verschrikkelijk gruwelijke moorden. De slachtoffers zijn allen jonge stelletjes, die op het Florentijnse platteland op zoek waren naar een beetje privacy en intimiteit. Op de dubbele moord in 1985 na, waar de slachtoffers werden overvallen in hun kampeertent, bevonden alle slachtoffers zich in hun auto.

Het moordwapen betreft een pistool van het type Beretta, 70 serie met lange loop. Een speciaal voor de schietsport in de commercie gebracht wapen.

In 4 van de 8 moorden heeft de moordenaar de schaamstreek van de vrouwelijke slachtoffers weggesneden. Van de laatste twee vrouwelijke slachtoffers heeft hij tevens de linkerborst weg genomen.

21 augustus 1968; de eerste slachtoffers

Op 21 augustus 1968 worden Antonio Lo Bianco (29 jaar, getrouwd en vader van 3 kinderen) en Barbara Locci (32 jaar, getrouwd en moeder van 1 kind) vermoord terwijl zij de liefde aan het bedrijven waren in hun witte Alfa Romeo Giulietta. Zij bevinden zich op dat moment in een doodlopende straat, dichtbij de begraafplaats van Signa. De twee waren minaars. Op het moment van de moord, lag het 6 jarige zoontje (Natalino Mele) van Barbara Locci te slapen op de achterbank.

Rond 2 uur ’s nachts klopt een doodsbange Natalino aan bij een huis op ruim 2 km afstand van de plaats van delict. Hij vraagt om drinken en of hij daarna naar zijn vader gebracht kan worden omdat mama dood in de auto ligt.

15 september 1974: de gruwelijke moord in Borgo San Lorenzo

De moord op Pasquale Gentilcore ( 19 jaar) en Stefania Pettini (18 jaar) staat te boek als de eerste zeer gewelddadige moord van het monster van Florence. De twee vormen reeds 2 jaar een stelletje, wanneer zij op 15 september 1974 besluiten om alvorens met vrienden wat te gaan drinken, de liefde te bedrijven in een doodlopende straat vlakbij de plaats Borgo San Lorenzo.

Getuigen horen omstreeks 23:45 een aantal schoten. Hierbij wordt Pasquale 5 keer geraakt en is op slag dood. Zijn vriendin Stefania wordt 3 keer geraakt, maar blijft in leven. De moordenaar sleurt haar daarop uit de auto en vermoord haar met 3 dodelijke messteken in haar borst. Vervolgens legt hij haar achter de auto en steekt nog eens 96 keer op haar dode lichaam in. Tenslotte penetreert hij de vagina van Stefania met een wijnstok.

De volgende ochtend worden beide lichamen aangetroffen door een boer, welke in het gebied woont.

6 juni 1981: de moord op Giovanni Foggi en Carmela de Nuccio

Giovanni Foggi (30 jaar) en Carmela de Nuccio (21 jaar) kenden elkaar slechts een aantal maanden, maar hadden reeds trouwplannen, toen hun leven op 6 juni 1981 op een zeer gewelddadige manier ten einde kwam. Na een etentje bij de ouders van Carmela vertrekken de twee in hun Fiat Ritmo voor een avondje uit.

Omstreeks 22:00 bevinden ze zich in de heuvels van Roveta, dichtbij de discotheek “Anastasia”. Giovanni wordt geraakt door 3 kogels terwijl 5 kogels Carmela raken. Het meisje wordt vervolgens uit de auto gesleurd en aan het begin van de weg gelegd. Haar lichaam wordt ontdaan van haar jeans en door middel van 3 scherpe sneden wordt haar hele geslachtsorgaan weggesneden.

22 oktober 1981; de moord in Le Bartoline

Slechts 4 maanden na de vorige gruwelijke moordpartij slaat het monster van Florence weer toe. Op 22 oktober 1981 worden Stefano Baldi (26 jaar) en Susanna Cambi (24 jaar) om het leven gebracht. De twee zouden binnen enkele maanden gaan trouwen.

Ook deze twee jongeren worden door middel van pistool schoten om het leven gebracht, waarna het meisje uit de auto wordt gesleurd om haar geslachtsorganen te verwijderen. Om bij het meisje te komen, dient het monster van Florence ook Stefano uit de auto te halen. Dit in tegenstelling tot de vorige moorden, waar het mannelijke slachtoffer in de auto werd achter gelaten.

Opvallend aan deze moordpartij is, dat de dag na de moord, voordat de lichamen van Stefano en Susanna worden terug gevonden, een man de tante van Susanna opbelt en vraagt of hij met de moeder van Susanna kan praten. Vanwege een storing op de lijn wordt de verbinding verbroken. Het telefoonnummer betreft een nieuwe aansluiting met een tijdelijk nummer, waardoor niemand de beller kan traceren. Volgens de advocaat van de familie, zou Susanna vlak voordat zij vermoord werd aan haar moeder hebben gezegd dat ze werd achtervolgt door een onbekende.

19 juni 1982; de moord op Paolo Mainardi en Antonella Migliorini

In de nacht van 19 juni 1982 worden Paolo Mainardi (22 jaar) en Antonella Migliorini (19 jaar) vermoord.

Deze moord wijkt op minstens 2 punten af van de vorige moorden. Ten eerste de plaats van delict betreft in dit geval niet een afgelegen gebied. Op nog geen 2 km afstand, in het plaatsje Cerbaia is het feest van de beschermheilige in volle gang en ook is er redelijk wat verkeer wat voorbij komt. Ten tweede heeft de moordenaar de geslachtsorganen van het meisje niet weggesneden, waarschijnlijk uit angst gezien te worden.

9 september 1983: de moord op twee Duitse toeristen

Op 9 september 1983, in Giogoli di Scandinacci worden de twee Duitse toeristen Horst Wilhelm Meyer en Jens Uwe Rusch vermoord. Beide slachtoffers waren 24 jaar en studeerden aan de universiteit van Munster.

Men vermoedt dat de moordenaar zich heeft laten misleiden door het lange haar van Rusch, en dat hij verwachtte met een stelletje te maken te hebben. Want nadat hij beide jongens om het leven heeft gebracht door middel van een vuurwapen gaat hij ervan door.

29 juli 1984; de moord op Claudio Stefanacci en Pia Rontini

De slachtoffers van het één na laatste delict van het monster van Florence zijn Claudio Stefanacci (21 jaar) en Pia Rontini (18 jaar). Op het moment dat ze worden aangevallen bevinden beiden zich halfnaakt op de achterbank van een Fiat Panda. Claudio wordt 4 keer geraakt, waarvan 1 keer in zijn hoofd en Pia wordt twee keer door een kogel geraakt.

Vervolgens steekt hij verschillende keren op de jongeren in. Claudio komt hierbij om het leven. Pia wordt vervolgens meegesleurd waarna de moordenaar haar linker borst en haar vagina amputeert.

Ook in dit geval is er sprake van dat het vrouwelijke slachtoffer in de dagen voorafgaand aan de moord aan heeft gegeven het gevoel te hebben te worden belaagd. Pia heeft te kennen gegeven dat in de bar waar zij werkte zeer onprettige mensen waren, waardoor zij zich er onzeker voelde.

8 december 1985; de laatste slachtoffers

Op 8 december 1985 slaat het monster van Florence voor de laatste keer toe. Zijn slachtoffers zijn twee Franse toeristen, Jean-Michel Kraveichvili (25 jaar) en Nadine Mauriot (36 jaar, gescheiden, moeder van 2 kinderen).

De twee Franse slachtoffers worden op dezelfde manier om het leven gebracht als de voorgaande slachtoffers. Het enige grote verschil is dat zij zich niet in hun auto bevinden maar binnen in een kampeer tent.

Een extra macabere actie van het monster van Florence is het opsturen van een stukje van de linker borst van Nadine, naar de openbare aanklager Silvia Della Monica welke was belast met het onderzoek naar de moorden.

De verdachten

In de loop der tijd zijn er verschillende verdachten opgepakt en vervolgens ook weer vrijgelaten. Uiteindelijk zijn er twee mannen, Mario Vanni en Giancarlo Lotti, veroordeeld voor tenminste 4 moorden. De hoofdverdachte Pietro Paccianni, die voor minstens 7 van de 8 moorden terecht stond is overleden voordat er uitspraak gedaan kon worden.

Ondanks deze veroordelingen gaan er geruchten rond dat het werkelijke monster van Florence nooit gevonden is en nog vrij rond loopt.