vrijdag 8 juli 2011

Sicilië, een eiland vol historie

Sicilië, het grootste eiland van Italië, gelegen in de Middellandse zee, ten zuiden van de regio Calabrië, vormt een autonome regio binnen Italië. De oud Griekse naam van het eiland “Trinakria” betekent “het eiland met de drie punten” en men vindt dit logo nog terug op de vlag van Sicilië.

Tot de regio Sicilië, behoren naast het hoofdeiland ook de Eolische eilanden, de Egadische eilanden, de Pelagische eilanden, het eilandje Ustica en Pantelleria. Pantelleria en de Pelagische eilanden liggen voor de kust van Tunesië en behoren geografisch gezien dan ook tot het Afrikaanse continent.

Provincies
De zelfstandige regio Sicilië is op haar beurt weer onder te verdelen in de verschillende provincies, te weten: Agrigento, Caltanisetta, Catania, Enna, Messina, Palermo, Ragusa, Siracusa en Trapani.

Geschiedenis
Sicilië kent een zeer rijke en ook bewogen geschiedenis. Het eiland is door vele verschillende volkeren bezet geweest.

De Arabieren
De dom van Palermo -
Men ziet hier goed de Arabische
invloed
In de Byzantijnse periode, rond het jaar 800 wordt de stad Mazara veroverd door de Arabieren (Saracenen). Vele hernieuwde aanvallen volgen en ondanks het heftige verzet van de oorspronkelijke bevolking van Sicilië, wordt in 831 Palermo en in 842 Messina bezet door de Arabieren. Bij de laatste strijd in 902 veroveren de Arabieren Taormina, de laatste nog vrije stad op Sicilië.

Sicilië is voor de Arabieren een erg belangrijk gebied. Het is de Arabieren echter nooit gelukt om de Sicilianen te bekeren tot de Islam.

Normandiërs
Rond de 11de eeuw sticht de Normandische Hertog Robert Guiscard een Normandisch Rijk in Zuid Italië en vanuit die positie verovert hij in 1061 Messina. In 30 jaar tijd verovert deze Normandische Hertog samen met zijn broer Rogier de Hauteville, het gehele eiland. Rogier wordt door zijn broer verheven tot Graaf van Sicilië, waarna op zijn beurt de zoon van Rogier wordt benoemd tot Koning van Sicilië.

Onder het bewind van de Normandische Koning van Sicilië neemt het aantal Arabieren snel af. Velen vertrekken naar Noord Afrika. Daarvoor in de plaats komen veel Noord Italianen naar Sicilië, zij zorgen ervoor dat het Italiaans in korte tijd de belangrijkste taal wordt, in plaats van het Arabisch.

Spaanse periode
Vervolgens valt Sicilië onder Duits, Frans en Spaans bewind. Tijdens de Spaanse periode, geeft in 1675 Frankrijk aan het eiland te willen inlijven. Filips II van Spanje is op dat moment in oorlog met Frankrijk en vraagt hulp aan de Republiek. Admiraal Michiel de Ruyter komt Spanje helpen, maar overlijdt aan de gevolgen van ernstige verwondingen door de Slag bij de Etna.

Na de vrede van Utrecht in 1713, komt Sicilië onder het bewind van het huis van Savoye. Vervolgens moeten de Savoyes in 1718 Sicilië weer afstaan aan Oostenrijk en krijgen in ruil daarvoor Sardinië. Op hun beurt staan de Oostenrijkers in 1735 Sicilië weer af aan de Spaanse Bourbons.

De periode onder de Bourbons is voor Sicilië desastreus. Het eiland kent in die periode maar weinig welvaart en het bewind van de Bourbons is ronduit slecht voor de Siciliaanse economie.

Het begin van de maffia
Rond 1806 wordt Sicilië bezet door Engelse troepen om het eiland te beschermen tegen een invasie van het leger van Napoleon. Dit levert het eiland een tijdelijke opleving op, ook op economisch gebied. Onder druk van de Engelsen moet de Spaanse koning het Sicilaanse volk rechten toekennen wat hij eigenlijk niet wil. Een nieuwe grondwet is geboren. Helaas duurt deze opbloeiende periode maar kort. Want na de val van Napoleon en het vertrek van de Engelsen trekt de Spaanse koning deze grondwet weer net zo hard in. Tot groot ongenoegen van de Sicilianen. Geregeld komen zij in opstand tegen de Bourbon koningen. Vele van deze opstanden worden echter op een zeer bloederige wijze neergeslagen. De Sicilianen trekken boos en berooid de Siciliaanse binnenlanden in en gaan leven van criminaliteit. Het begin van de maffia, de Cosa Nostra is geboren.

Italiaanse eenwording
Met behulp van het leger van Giuseppe Garibaldi, komt het Siciliaanse volk in 1860 opnieuw in opstand tegen de Bourbons. In zeer korte tijd veroveren zij het gehele eiland, waarna ook de oversteek wordt gemaakt naar het Italiaanse vasteland. De Bourbons worden eindelijk verdreven. Door middel van een volksstemming wordt in 1861 de vereniging van het Italiaanse vasteland en de eilanden Sicilië en Sardinië vastgesteld. Het begin van de Italiaanse Republiek.

Paolo Borsellino en Giovanni Falcone: twee helden

Borsellino en Falcone, goede
vrienden en collega's
In de strijd tegen de maffia hebben vele mensen hun leven verloren. Echter zal niemand in Italië ooit de namen vergeten van misschien wel de twee grootste helden ooit in de strijd tegen de maffia. Paolo Borsellino en Giovanni Falcone.

Paolo Borsellino
Geboren op 19 januari 1940 te Palermo, als zoon van Diego Borsellino en Maria Lepanto groeit Paolo op in de Palermitaanse wijk La Kalsa. Na de leerplichtige jaren te hebben afgerond, schrijft Paolo zich in op het lyceum “Giovanni Meli”, welke hij in 1958 afrondt met allemaal achten, behalve voor Grieks, waar hij een 9 voor scoort. Vervolgens schrijft hij zich in op de universiteit van Palermo, waar hij rechten studeert. Deze studie rondt hij in 4 jaar Cum Laude af.

Giovanni Falcone
Giovanni Falcone wordt op 20 mei 1939 geboren in Palermo en groeit net als Paolo op in de Palermitaanse wijk La Kalsa. Hij is zoon van Arturo Falcone en Luisa Bentivegna en heeft twee oudere zussen. Na het lyceum schrijft hij zich in aan de Militaire Zeevaart school van Livorno. Dit is echter slechts van korte duur, want Giovanni switcht van opleiding. In 1961 rondt hij zijn rechtenstudie af aan de universiteit van Palermo.

De anti maffia pool
In 1980 ontstaat onder leiding van Rocco Chinnici de pool anti maffia. De pool anti maffia bestaat uit verschillende magistraten die samen de strijd tegen de maffia willen aangaan. De pool is opgezet om informatie uit te wisselen en samen sterk te staan in de strijd tegen de maffia, teneinde effectiever op te treden en zwaardere straffen te bewerkstellingen. De anti maffia pool bestaat onder andere uit de volgende magistraten: Paolo Borsellino, Giovanni Falcone, Giuseppe di Lello, Leonardo Guarnotta, Giovanni Barrile en de politie functionarissen Cassarà en Montana.

Maar het belangrijkste keerpunt in de strijd tegen de maffia is de arrestatie van Tomasso Buscetta, een belangrijk kopstuk van de Siciliaanse maffia, de Cosa Nostra. Deze besluit mee te werken aan het onderzoek tegen de maffia en deelt veel belangrijke informatie mee over de Cosa Nostra. Informatie die tot dan toe onbekend was.

Het maxi proces van Palermo
Het onderzoek welke in gang is gezet door Rocco Chinnici en de anti maffia pool leidt vervolgens tot het eerste grote proces tegen de maffia, het maxi proces van Palermo. Het proces beginnend op 10 februari 1986 en eindigend op 16 december 1987 tegen de Cosa Nostra, wordt gehouden in een aula bunker in Palermo. Tijdens dit proces staan 400 personen terecht voor banden met de georganiseerde misdaad.

Het onderzoek naar de maffia, welke leidt tot het maxi proces ontketent een misdadige tegenreactie van de maffia. Na de moord op Giuseppe Montana en Ninni Cassarà in de zomer van 1985, begint men ook te vrezen voor het leven van de inmiddels zeer bekende magistraten Paolo Borsellino en Giovanni Falcone. Om veiligheidsredenen worden zij dan ook samen met hun families verplaatst naar de gevangenis Asinara.

16 december 1987 is een historische dag in de geschiedenis van de strijd tegen de maffia, aangezien van de 400 personen die terecht staan er uiteindelijk 360 veroordeelt worden voor gezamenlijk 2665 jaar gevangenis.

De aanslag op Giovanni Falcone
Giovanni Falcone komt om het leven tijdens de aanslag die ook wel de “strage di Capaci” wordt genoemd, op 23 mei 1992. De Cosa Nostra heeft springstof aangebracht in de afwateringsbuizen onder de snelweg van het vliegveld naar huis. Op het moment dat Falcone daar overeen rijdt, wordt de lading op afstand tot ontploffen gebracht. Bij de aanslag komen ook Falcone’s vrouw Francesca Morvillo en drie lijfwachten om het leven.

De moord op Paolo Borsellino
Enkele maanden na de moord op zijn beste vriend en collega Giovanni Falcone, wordt ook Paolo Borsellino gedood. 19 juli 1992, na een etentje met zijn vrouw Agnese en de kinderen Manfredi en Lucia, vertrekt Poalo samen met zijn lijfwachten naar de Via D’Amelio, waar de moeder van Paolo woont. Een geparkeerde Fiat 126 met daarin 100 kg springstof aan boord wordt tot ontploffing gebracht op het moment dat Paolo Borsellino er langs loopt. Bij de aanslag, die in Italië bekend staat als de “strage di via D’Amelio” komen naast Paolo Borsellino ook 5 lijfwachten om het leven.

zaterdag 2 juli 2011

De mooiste plaatsen aan het Gardameer

Noord Italië staat naast grote steden als Milaan, Verona, Bergamo en Venetië, bekend om de verschillende meren. De drie belangrijkste meren zijn het Gardameer (Lago di Garda), het Lago Maggiore en het Como meer (Lago di Como). Met een maximale lengte van 51,6 km en een maximale breedte van 17,2 km is het Gardameer het grootste meer in Noord Italië.

Riva del Garda
- Gardameer bij zonsondergang-
Het Gardameer ligt verspreid over drie Italiaanse regio’s, te weten Lombardije, Trentino Alto Adige en Veneto. De noordelijke kant, gelegen in Trentino is bergachtig en het waait er vaak hard. Dit gebied is dan ook met name geliefd bij de vele windsurfers die in de zomermaanden hele dagen op hun surfplank het meer over racen. Het zuiden daarentegen is heuvelachtig en wordt gekenmerkt door de vele schilderachtige plaatsjes.

Sirmione
Aan de zuidkant van het Gardameer ligt het dorpje Sirmione. Het historische centrum bevindt zich op een schiereiland wat het zuidelijkste gedeelte van het Gardameer in tweeën deelt.

De belangrijkste bezienswaardigheden zijn: het kasteel (Rocca Scaligero), de “grotte di Catullo” en het pittoreske haventje.

Indien men in alle stijl wil ontstressen, kan men ook in Sirmione terecht. De thermen van Sirmione zijn het hele jaar geopend en bieden een enorm aanbod van wellness behandelingen.

Peschiera del Garda
Tevens aan de zuidkant van het Gardameer, maar meer naar het oosten gelegen, ligt Peschiera del Garda. De geschiedenis van Peschiera del Garda gaat ver terug. Er zijn bewijzen gevonden dat er reeds mensen leefden in de Bronstijd.

Zoals in ieder stadje zijn er in Peschiera verscheidene kerken te vinden. De meest belangrijkste zijn: het Santuario della Madonna del Frassino, de kerk van San Martino Vescovo en de kerk van Beato Andrea da Peschiera.

In het centrum zijn tevens Romeinse opgravingen te vinden, echter deze zijn niet heel indrukwekkend te noemen.

Mede vanwege de vele toeristen die zomers te vinden zijn in Peschiera del Garda, worden er verschillende events georganiseerd door de gemeente. Er worden zeilwedstrijden gehouden, er is een tentoonstelling van verschillende modellen vliegtuigen en de hele maand juni staat in het teken van straat muziek en spektakel.

Limone sul Garda
Aan de noord westelijke kant van het Gardameer ligt het stadje Limone sul Garda. De naam doet ons denken aan Limone (citroenen), welke ook daadwerkelijk in dit gebied groeien. Men zegt zelfs dat Limone sul Garda de meest noordelijke plaats is waar deze vrucht groeit.

Tot de jaren ‘40 was Limone sul Garda erg geïsoleerd en slechts te bereiken via het water, of via de bergen, tenminste vanuit het zuiden. Door de aanleg van de “strada gardesana” is deze isolatie doorbroken en maakt Limone sul Garda inmiddels deel uit van de meest frequente toeristische plaatsjes aan het Gardameer.

Men kan er heerlijk slenteren over de boulevard, een ijsje eten bij één van de vele ijssalons of een motorboot huren om af te koelen op het water.

Malcesine
Aan de oost kant van het Gardameer, op zo’n 60 km afstand van Verona ligt Malcesine. De gemeente begint aan de oevers van het Gardameer en eindigt tegen de berg “Monte Baldo”.

Men vindt er verschillende kerken die de moeite waard zijn om te bezichtigen, zoals de kerk van “Santa Maria di Navene” en de kerk van de “Madonna della Fontana”.

Vanuit Malcesine kan men een kabelbaan nemen, die naar de top gaat van de Monte Baldo. Alleen de rit in de kabelbaan is al indrukwekkend. Vanwege het unieke systeem, waarbij de gondel om zijn eigen as draait heb je als passagier een adembenemend zicht op het gehele Gardameer. Eenmaal boven op de Monte Baldo kan men genieten van de schitterende natuur of kijken naar de vele paragliders die hun vlucht vanaf deze berg starten.

Riva del Garda
Aan het noorden van het Gardameer ligt de toeristische plaats Riva del Garda. Het plaatsje zelf heeft een aantal monumenten die de moeite waard zijn om te gaan bekijken, zoals de kerk “dell’inviolata” met het gehele interieur in barok stijl, de toren Apponale en het paleis Pretorio.

Vanuit Riva del Garda kan men gemakkelijk een aantal ontzettend mooie, kleine meertjes bezoeken. Het Ledro meer ligt op nog geen 5 km afstand, en meer richting het noorden vindt men het Tenno meer. Ook bijzonder is de waterval “Cascate del Varone”, welke op 3 km ten noorden van Riva del Garda te vinden is.

Maar Riva del Garda is met name bekend bij de vele sportliefhebbers. Vanaf het middaguur komt er bijna dagelijks een stevige wind opzetten waar de vele windsurfers gretig gebruik van maken. De hele dag zie je dan ook een zwerm aan gekleurde surf schermen het meer over schieten.

Ook bij mountainbikers is het gebied rond Riva del Garda zeer geliefd. Jaarlijks komen duizenden mountainbikers bijeen voor één van de meest belangrijkste sportfestivals in deze discipline, te weten het “bike festival”.

De gruwelijke moorden van het monster van Florence

Politie onderzoek na moord door
het monster van Florence
In de periode tussen 1968 en 1985 wordt de provincie Florence in Italië meerdere malen opgeschrikt door verschrikkelijk gruwelijke moorden. De slachtoffers zijn allen jonge stelletjes, die op het Florentijnse platteland op zoek waren naar een beetje privacy en intimiteit. Op de dubbele moord in 1985 na, waar de slachtoffers werden overvallen in hun kampeertent, bevonden alle slachtoffers zich in hun auto.

Het moordwapen betreft een pistool van het type Beretta, 70 serie met lange loop. Een speciaal voor de schietsport in de commercie gebracht wapen.

In 4 van de 8 moorden heeft de moordenaar de schaamstreek van de vrouwelijke slachtoffers weggesneden. Van de laatste twee vrouwelijke slachtoffers heeft hij tevens de linkerborst weg genomen.

21 augustus 1968; de eerste slachtoffers
Op 21 augustus 1968 worden Antonio Lo Bianco (29 jaar, getrouwd en vader van 3 kinderen) en Barbara Locci (32 jaar, getrouwd en moeder van 1 kind) vermoord terwijl zij de liefde aan het bedrijven waren in hun witte Alfa Romeo Giulietta. Zij bevinden zich op dat moment in een doodlopende straat, dichtbij de begraafplaats van Signa. De twee waren minaars. Op het moment van de moord, lag het 6 jarige zoontje (Natalino Mele) van Barbara Locci te slapen op de achterbank.

Rond 2 uur ’s nachts klopt een doodsbange Natalino aan bij een huis op ruim 2 km afstand van de plaats van delict. Hij vraagt om drinken en of hij daarna naar zijn vader gebracht kan worden omdat mama dood in de auto ligt.

15 september 1974: de gruwelijke moord in Borgo San Lorenzo
De moord op Pasquale Gentilcore ( 19 jaar) en Stefania Pettini (18 jaar) staat te boek als de eerste zeer gewelddadige moord van het monster van Florence. De twee vormen reeds 2 jaar een stelletje, wanneer zij op 15 september 1974 besluiten om alvorens met vrienden wat te gaan drinken, de liefde te bedrijven in een doodlopende straat vlakbij de plaats Borgo San Lorenzo.

Getuigen horen omstreeks 23:45 een aantal schoten. Hierbij wordt Pasquale 5 keer geraakt en is op slag dood. Zijn vriendin Stefania wordt 3 keer geraakt, maar blijft in leven. De moordenaar sleurt haar daarop uit de auto en vermoord haar met 3 dodelijke messteken in haar borst. Vervolgens legt hij haar achter de auto en steekt nog eens 96 keer op haar dode lichaam in. Tenslotte penetreert hij de vagina van Stefania met een wijnstok.

De volgende ochtend worden beide lichamen aangetroffen door een boer, welke in het gebied woont.

6 juni 1981: de moord op Giovanni Foggi en Carmela de Nuccio
Giovanni Foggi (30 jaar) en Carmela de Nuccio (21 jaar) kenden elkaar slechts een aantal maanden, maar hadden reeds trouwplannen, toen hun leven op 6 juni 1981 op een zeer gewelddadige manier ten einde kwam. Na een etentje bij de ouders van Carmela vertrekken de twee in hun Fiat Ritmo voor een avondje uit.

Omstreeks 22:00 bevinden ze zich in de heuvels van Roveta, dichtbij de discotheek “Anastasia”. Giovanni wordt geraakt door 3 kogels terwijl 5 kogels Carmela raken. Het meisje wordt vervolgens uit de auto gesleurd en aan het begin van de weg gelegd. Haar lichaam wordt ontdaan van haar jeans en door middel van 3 scherpe sneden wordt haar hele geslachtsorgaan weggesneden.

22 oktober 1981; de moord in Le Bartoline
Slechts 4 maanden na de vorige gruwelijke moordpartij slaat het monster van Florence weer toe. Op 22 oktober 1981 worden Stefano Baldi (26 jaar) en Susanna Cambi (24 jaar) om het leven gebracht. De twee zouden binnen enkele maanden gaan trouwen.

Ook deze twee jongeren worden door middel van pistool schoten om het leven gebracht, waarna het meisje uit de auto wordt gesleurd om haar geslachtsorganen te verwijderen. Om bij het meisje te komen, dient het monster van Florence ook Stefano uit de auto te halen. Dit in tegenstelling tot de vorige moorden, waar het mannelijke slachtoffer in de auto werd achter gelaten.

Opvallend aan deze moordpartij is, dat de dag na de moord, voordat de lichamen van Stefano en Susanna worden terug gevonden, een man de tante van Susanna opbelt en vraagt of hij met de moeder van Susanna kan praten. Vanwege een storing op de lijn wordt de verbinding verbroken. Het telefoonnummer betreft een nieuwe aansluiting met een tijdelijk nummer, waardoor niemand de beller kan traceren. Volgens de advocaat van de familie, zou Susanna vlak voordat zij vermoord werd aan haar moeder hebben gezegd dat ze werd achtervolgt door een onbekende.

19 juni 1982; de moord op Paolo Mainardi en Antonella Migliorini
In de nacht van 19 juni 1982 worden Paolo Mainardi (22 jaar) en Antonella Migliorini (19 jaar) vermoord.

Deze moord wijkt op minstens 2 punten af van de vorige moorden. Ten eerste de plaats van delict betreft in dit geval niet een afgelegen gebied. Op nog geen 2 km afstand, in het plaatsje Cerbaia is het feest van de beschermheilige in volle gang en ook is er redelijk wat verkeer wat voorbij komt. Ten tweede heeft de moordenaar de geslachtsorganen van het meisje niet weggesneden, waarschijnlijk uit angst gezien te worden.

9 september 1983: de moord op twee Duitse toeristen
Op 9 september 1983, in Giogoli di Scandinacci worden de twee Duitse toeristen Horst Wilhelm Meyer en Jens Uwe Rusch vermoord. Beide slachtoffers waren 24 jaar en studeerden aan de universiteit van Munster.

Men vermoedt dat de moordenaar zich heeft laten misleiden door het lange haar van Rusch, en dat hij verwachtte met een stelletje te maken te hebben. Want nadat hij beide jongens om het leven heeft gebracht door middel van een vuurwapen gaat hij ervan door.

29 juli 1984; de moord op Claudio Stefanacci en Pia Rontini
De slachtoffers van het één na laatste delict van het monster van Florence zijn Claudio Stefanacci (21 jaar) en Pia Rontini (18 jaar). Op het moment dat ze worden aangevallen bevinden beiden zich halfnaakt op de achterbank van een Fiat Panda. Claudio wordt 4 keer geraakt, waarvan 1 keer in zijn hoofd en Pia wordt twee keer door een kogel geraakt.

Vervolgens steekt hij verschillende keren op de jongeren in. Claudio komt hierbij om het leven. Pia wordt vervolgens meegesleurd waarna de moordenaar haar linker borst en haar vagina amputeert.

Ook in dit geval is er sprake van dat het vrouwelijke slachtoffer in de dagen voorafgaand aan de moord aan heeft gegeven het gevoel te hebben te worden belaagd. Pia heeft te kennen gegeven dat in de bar waar zij werkte zeer onprettige mensen waren, waardoor zij zich er onzeker voelde.

8 december 1985; de laatste slachtoffers
Op 8 december 1985 slaat het monster van Florence voor de laatste keer toe. Zijn slachtoffers zijn twee Franse toeristen, Jean-Michel Kraveichvili (25 jaar) en Nadine Mauriot (36 jaar, gescheiden, moeder van 2 kinderen).

De twee Franse slachtoffers worden op dezelfde manier om het leven gebracht als de voorgaande slachtoffers. Het enige grote verschil is dat zij zich niet in hun auto bevinden maar binnen in een kampeer tent.

Een extra macabere actie van het monster van Florence is het opsturen van een stukje van de linker borst van Nadine, naar de openbare aanklager Silvia Della Monica welke was belast met het onderzoek naar de moorden.

De verdachten

In de loop der tijd zijn er verschillende verdachten opgepakt en vervolgens ook weer vrijgelaten. Uiteindelijk zijn er twee mannen, Mario Vanni en Giancarlo Lotti, veroordeeld voor tenminste 4 moorden. De hoofdverdachte Pietro Paccianni, die voor minstens 7 van de 8 moorden terecht stond is overleden voordat er uitspraak gedaan kon worden.

Ondanks deze veroordelingen gaan er geruchten rond dat het werkelijke monster van Florence nooit gevonden is en nog vrij rond loopt.


zaterdag 25 juni 2011

Siciliaanse lekkernijen

Sicilië, de meest zuidelijke regio van Italie en één van de grootste eilanden van het land. De mensen zijn er vriendelijk, het grootste deel van het jaar is het er heerlijk weer, men vindt er een schat aan historie. Maar niet te vergeten, men kan er heerlijk eten. Men zou pagina's kunnen vullen met informatie over de meest heerlijke gerechten. Maar als je op vakantie gaat naar Sicilië, mag je de volgende lekkernijen absoluut niet aan je voorbij laten gaan!

De cannolo

De cannolo
De cannolo is een zoet calorienbommetje. Het bestaat uit een holle gefrituurde koek, in de vorm van een buis met daarin zoete ricotta. De zijkanten zijn vaak bestrooid met chocolade snippers of kruimels pistache.

Brioche met ijs
De brioche met ijs (italiaans: brioche con gelato). Het klinkt natuurlijk raar, brood met ijs. Maar toch is dit een verrassend lekkere combinatie. Het zoete broodje in combinatie met het heerlijk bereide Italiaanse ijs moet u echt eens proberen. Het ijs wordt in de meeste gevallen gemaakt in de ijssalon (let op, er staat dan gelateria artigianale) en wordt bereid met vers fruit en andere verse ingrediënten.

Granita

De standaard granita met citroensmaak wordt gemaakt van gemalen ijs (water), suiker en citroen. Net zoals met ijs, is er ook granita in verschillende smaken, zoals gemengd fruit, perzik, amandelen, peer etc. In verschillende delen van Sicilië wordt in combinatie op de brioche met ijs, ook brioche met granita gegeten.

De arancina
De naam zegt het eigenlijk al, arancina (sinaasappel), deze lekkernij heeft de vorm van een sinaasappel. Het is een rijstbal, gevuld met met onder andere vlees, doperwten en/of kaas. De buitenste laag wordt gepaneerd en vervolgens wordt de bal in de frituurpan gegooid. De arancina is overal op Sicilië verkrijgbaar.

De sfincione
Dit gerecht lijkt op de traditionele pizza. De bodem bestaat uit luchtig deeg, een soort focaccia. Als beleg worden tomaten, uien, kaas, ansjovis, olie, oregano en paneermeel gebruikt.

Caponata
Dit is een vegetarisch groentegerecht. Gemaakt van gegrilde groenten, hoofdzakelijk parpika’s, aubergine. Verder worden er vaak uien, aardappelen, olijven, kappertjes en selderij aan toegevoegd.

De meest luxe spa’s en resorts van Italië

Wat is er nu fijner dan met mooi weer een trip plannen naar Il bel Paese, Italië. En je daar heerlijk te laten verwennen in één van de luxe spa’s en resorts. Schitterende locaties waar men zich weer helemaal op kan laden en nieuwe energie kan opdoen.

Vele spa’s en resorts zijn ware paradijzen, gelegen op schitterende locaties midden in de natuur, waar men zich helemaal kan overgeven aan massages en schoonheidsbehandelingen. Gelegen in de bergen, midden in de stad of op het platteland, dit zijn de drie meest luxe resorts van Italië.

Adler Spa Resort
Adler Spa Resort
Als je van de bergen houdt, dan zijn de Dolomieten de ideale vakantiebestemming. In één van de vele valeien bevind zich het Adler Spa Resort. Om precies te zijn in de Val Gardena. Omgeven door een adembenemend uitzicht kent het Resort een geschiedenis die tot 200 jaar terug gaat. Het is omgeven door 9000 m2 natuur van het Adler park. Het Adler Spa Resort biedt u een compleet scala aan schoonheidsbehandelingen en het beschikt over 2 zwembaden, een sauna, turks stoombad en zoutgrotten. Een perfecte locatie om nieuwe energie op te doen.

Naast beauty behandelingen kan men in het Adler Spa Resort ook terecht voor verschillende cursussen, zoals het leren omgaan met stress, mentale trainingen en motivatie trainingen.

Val Gardena
Het resort ligt in het dorpje Ortisei in de "Val Gardena", een circa 25 km lange vallei aan de noordkant van de Dolomieten. Het gebied van de Val Gardena is bekend om de gastvrijheid van haar inwoners en de vele toeristische voorzieningen. Hierdoor is het een geliefde vakantiebestemming. Het dorpje zelf is erg levendig, in de voetgangerszone vindt men verschillende barretjes en winkels. Tevens worden er geregeld culturele of muzikale events georganiseerd en liefhebbers van bergsporten kunnen in de nabije omgeving hun hart ophalen.

Park Hyatt
Bent u meer een stadsmens of wilt u een bezoek aan een spa combineren met een weekendje winkelen, dan bent u bij Park Hyatt aan het juiste adres. Het luxe hotel ligt midden in het centrum van Italië’s tweede stad, Milaan. Het beschikt over suites en kamers met uitzicht op de gallerij Vittorio Emanuele. In het hotel bevindt zich een spa met onder andere een turks stoombad. Een ideale tijdsbesteding na een dagje flink shoppen.

Milaan
Naast een bezoek aan de spa van het Park Hyatt in Milaan, kan men in deze stad natuurlijk ook goed terecht om te shoppen. Wie veel te besteden heeft kan zijn slag slaan in één van de winkels in de gallerij Vittorio Emanuele. Of voor de wat kleinere portemonnee biedt de Corso Buenos Aires een breed scala aan leuke winkels.

In vergelijking met Rome heeft Milaan op architectonisch gebied weinig te bieden. Toch zijn er echter een aantal gebouwen die zeker de moeite waard zijn om te bezichtigen, zoals de Duomo, het Castello Sforzesco en de zuilengallerij van San Lorenzo.

Houd je ervan om musea te bezichtigen dan ben je in Milaan aan het goede adres. Je vindt er onder andere het wetenschapsmuseum van Leonardo da Vindi, de Pinacoteca di Brera waar vaak exposities zijn van beroemde schilders en de Trienale.

Relais San Maurizio
Houdt u meer van het platteland en de heuvels, dan is dit de ideale locatie voor u: Relais San Maurizio. Op slechts een aantal kilometer van Cuneo, biedt dit hotel u een spa met unieke schoonheidsbehandelingen, maar ook een uitmuntende keuken die bekroond is met een Michelin ster. Gesitueerd binnenin een klooster uit het jaar 600, op het topje van een heuvel, beschikt het Relais San Maurizio over 31 suites, allen zeer luxe gemobileerd. Het hotel is omgeven door een schitterende natuur.

De omgeving
Het Relais San Maurizio is gelegen in Piemonte, om precies te zijn in het dorp Santo Stefano Belbo. Het dorp is ontstaan vanuit een strategisch controlepunt aan het begin van de weg wat de gehele Belbo vallei doorkruist. Ten tijde van de Romeinen heeft men er een militair fort gebouwd van waaruit het dorp verdedigd werd.

In Italië is Santo Stefano Belbo ook nu nog bekend alszijnde de geboorteplaats van schrijver Cesare Pavese (1908-1950). HIj heeft vele autobiografische stukken geschreven welke hij heeft opgedragen aan zijn geboorteplaats. De gemeente van Santo Stefano Belbo heeft het huis waarin Cesare Pavese geboren is inmiddels omgedoopt tot museum over het leven en de werken van deze schrijver.

De hel van terminaal zieken in Italië

Italië mag dan deel uitmaken van de Europese Unie, op verschillende gebieden blijft het land toch flink achter op de rest van Europa. Een van die gebieden is de palliatieve zorg voor terminaal zieken. Medicijnen ter pijnbestrijding zijn niet overal even makkelijk te bemachtigen en slechts een handjevol patiënten krijgt adequate palliatieve zorg.

Er zijn nog steeds te veel terminaal zieken in Italië die geen toegang hebben tot palliatieve zorg om het lijden te verminderen. Vaak worden de families aan hun lot over gelaten en weten zij niet tot wie zij zich moeten wenden. Op dit moment, één jaar na het van kracht gaan van de wet die stelt dat iedereen recht heeft op palliatieve zorg, is de situatie nog steeds zeer kritiek.

Medicijnen
Tegenwoordig is het een stuk makkelijker om medicijnen ter pijnbestrijding voor te schrijven, maar het daadwerkelijk gebruik ervan neemt zeer langzaam toe. Gegevens van het International Narcotics Board geven weer dat in de periode tussen 2007 en 2009 in Italië slechts 2.926 eenheden per miljoen inwoners werd gebruikt. In dezelfde periode gebruikte men in Spanje 8.072 en in Duitsland 19.319 eenheden per miljoen inwoners.

Een onderzoek van “Altroconsumo” onder artsen en familieleden van terminaal zieken toont aan dat 68% van de patiënten medicijnen ter pijnbestrijding heeft ontvangen, maar dat slechts in 14% van de gevallen er sprake is geweest van adequate palliatieve zorg.

Wachtlijsten en plaats van behandeling
Om de juiste zorg te ontvangen, wacht men in Italië gemiddeld iets meer dan een week. Daarentegen geeft 17% van de familieleden van terminaal zieken aan dat de hulp te laat komt. Van de terminaal zieken wordt 54% thuis verzorgt, ten opzicht van 44% in Spanje en 34% in Belgie. 28% van de terminaal zieken in Italië wordt in het ziekenhuis verzorgt.
Eén op de twee terminaal zieken komt te overlijden in zijn eigen bed, 30% overlijdt uiteindelijk in het ziekenhuis. Volgens medici, verpleegkundigen en familieleden is de belangrijkste reden voor het overlijden in het ziekenhuis dat het vanwege de conditie van de patiënt niet langer mogelijk is om thuis te verblijven, of omdat familieleden niet de juiste hulp hebben gekregen bij het verzorgen van de terminaal zieke patiënt.


Angst
De grootste angst van terminaal zieke patiënten is dat ze een te grote last worden voor de familieleden (35%), gevolgd door angst om pijn te lijden (17%). Er bestaan metingen die weergeven wat de kwaliteit van leven is van een terminaal zieke, in de laatste levensdagen. Een ander onderzoek van “Altroconsumo” geeft aan dat Italië een waarde haalt van 56/100. Een kleine vooruitgang ten opzichte van 2006, waarin 54/100 werd behaald. De slechtst scorende aspecten zijn hierbij psychologische en sociale hulp, ofwel stervensbegeleiding.

zaterdag 18 juni 2011

De 10 mooiste stranden van Italië

Glashelder water en witte, schone stranden. Je denkt hierbij toch gauw aan een land in het Caribische gebied. Gelukkig bestaan er ook in Europa zulke geweldige strandbestemmingen en hoef je niet meer ver te reizen om een duik te nemen in het kristalheldere water. In Italië wordt er ieder jaar een lijst gemaakt van de mooiste stranden. Hier een overzicht van de top tien!
 
Nummer 1 San Vito lo Capo (Sicilië)
In het noord westen van Sicilië, in de provincie Trapani, ligt San Vito lo Capo. Een klein plaatsje dichtbij het beschermde natuurgebied Riserva dello Zingaro. San Vito lo Capo heeft een geweldig mooi strand en helderblauw water. Twee andere mooie steden in de buurt die zeker een bezoek waard zijn, zijn Erice en Segesta.

Nummer 2 Villasimius (Sardinië)
Op zo’n 50 minuten rijden van Cagliari, ligt het kleine dorpje Villasimius. Normaal gesproken wonen er slechts 3000 mensen, maar in de zomermaanden zijn er duizenden toeristen te vinden. Naast een geweldig strand en mooie zee, is er in Villasimius ook voldoende vertier te vinden. Er zijn ontelbare disco’s, night clubs, pizzeria’s en restaurantjes.

Nummer 3 Lampedusa

Lampedusa is vaak op een zeer negatieve manier in het nieuws. Vanwege de zuidelijke positie vluchten vele Noord Afrikanen massaal naar Lampedusa, op zoek naar een beter leven. Maar daarnaast heeft Lampedusa een schitterende natuur. Lampedusa is een eiland in de Middellandse Zee, behorend bij de Siciliaanse provincie Agrigento. Op ongeveer 120 km afstand van Afrika, is het klimaat er zeer zacht. De belangrijkste inkomstenbron op het eiland is de visserij en het toerisme. Het eiland heeft vele zeer mooie stranden en men kan er genieten van een heerlijke keuken met zowel Siciliaanse als Arabische invloeden.

Nummer 4 Vieste (Foggia)
In de regio Puglia, provincie Foggia ligt de badplaats Vieste. Vieste is gelegen op het uiterste puntje van de Gargano. Het kleine middeleeuwse centrum bestaat uit een wirwar van steegjes. Vieste is van oorsprong een Griekse plaats en ook nu kan men nog goed de Griekse invloeden zien.

Nummer 5 Alghero (Sardinië)

Alghero ligt aan de westkust van het eiland Sardinië. Naast uiteraard het mooie strand heeft de stad meerdere bezienswaardigheden, zoals de uit de 15de eeuw stammende kathedraal, het klooster San Francesco, de druipsteengrotten van Neptunus en de Catalaanse stadsmuur. Een grappig feit is dat een gedeelte van de bevolking van Alghero een Catalaans dialect spreekt. Dit komt omdat in 1372 de opstandige bevolking werd gedeporteerd door koning Pedro IV en werd vervangen door Catalaanse kolonisten.

Nummer 6 Positano

Positano ligt in de regio Calabrië, om precies te zijn in de provincie Salerno. Het Spiaggia Grande (Grote strand), is met zijn 300 meter een van de langste stranden van de gehele Amalfi kust. Voor degenen die juist wat meer rust willen hebben en toch van het strand willen genieten, gaat er vanaf het Spiaggia Grande een zee taxi service, welke je naar de kleine baaitjes brengt, die enkel vanaf de zee te bereiken zijn.

Nummer 7 San Teodoro (Olbia)
San Teodoro is een plaatsje op Sardinië, in de noord oostelijke provincie Olbia-Tempio. Eén van de mooiste stranden  is Cala Gircolu, een klein strand wat hoofdzakelijk beroemd is vanwege de “roccia della tartaruga”, de schildpad rots.

Nummer 8 Monterosso al Mare (La Spezia)
Niet alleen in Zuid Italië zijn mooie stranden te vinden. Op nummer 8 staat het strand van Monterosso al Mare, één van de dorpen die deel uitmaakt van de beroemde Cinque Terre. Het strand van Monterosso al Mare is het meest grote strand van de Cinque Terre. Naast het strand is de middeleeuwse stadstoren en het historische gedeelte van de stad de moeite waard om te bezichtigen.

Nummer 9 Otranto (La perla del Salento)
Otranto wordt door de Italianen ook wel “la perla del Salento” genoemd, ofwel de parel van de Salento. De stad is ooit bezet geweest door de Turken. Een van de hoogtepunten van de stad is de kathedraal, welke een schitterende mozaïekvloer heeft. Het mooiste strand van Otranto is “la spiaggia Approdo di Enea”, een klein strandje met schitterend helderblauw water.

Nummer 10 Santa Teresa di Gallura

De hekkensluiter van deze top 10 is Santa Teresa di Gallura. Gelegen op Sardinië, in de provincie Olbia-Tempio, kent de gemeente Santa Teresa di Gallura verschillende schitterende stranden. Eén van die stranden is “La Rena Bianca”, dit strand is te bereiken vanaf het plaatselijke plein voor de kerk, waar men de weg dient te volgen die naar beneden richting het strand gaat. Bij helder weer is het hier mogelijk om de witte kliffen te zien van de kust van Corsica.


maandag 13 juni 2011

Paragliden

Al eeuwen lang is het de ultieme droom van de mens om te kunnen vliegen. Vrij zijn zoals een vogel en slechts het geluid te horen van de wind die langs je oren ruist. Met behulp van een reuzenscherm kan die droom nu waarheid worden.

Paragliden
Paragliden is een bergsport waarbij je met behulp van een reuzenscherm (ook wel vleugel of glijscherm genoemd) gemaakt van een superlicht maar ijzersterk materiaal de berg afzweeft. Hierbij maakt de piloot gebruik van de opwaartse stroming van lucht. Om zo lang mogelijk te kunnen vliegen is het dan ook de kunst om de opwaartse stromingen te vinden, anders zal men langzaam hoogte verliezen.


Materiaal
Om te kunnen paragliden heb je een glijscherm nodig. Het glijscherm wordt meestal gemaakt van nylon en bestaat uit twee stofdelen die door middel van bruggen met elkaar verbonden zijn.

Aan de voorkant is het glijscherm open, hier kan lucht door naar binnen stromen en daardoor zal het scherm de vorm aannemen van een vleugel. Tijdens de vlucht genereert de snelheid een opwaartse lift die de zwaartekracht tegenwerkt en daardoor het glijscherm laat zweven.

Het glijscherm is door middel van koorden, vaak gemaakt van kevlar, verbonden met een soort van zitzak. Tijdens de vlucht "zit" de piloot in de zitzak.

Door middel van twee stuurlijnen wordt het glijscherm bestuurd. In principe werken de stuurlijnen als twee remmen, waarmee de piloot respectievelijk de linker of rechterkant van het glijscherm kan afremmen en daarmee in de richting van de geremde kant vliegt.

De start
Bij het paragliden in de bergen start je altijd vanaf een schuin aflopende helling. Het is belangrijk dat de helling schuin genoeg naar beneden loopt, is dit namelijk niet het geval dan is het onmogelijk om los van de grond te komen. Er zijn twee verschillende starttechnieken te onderscheiden, met de rug naar het glijscherm gericht of juist met het gezicht naar het glijscherm gericht welke ook wel de Franse start wordt genoemd.

De vlucht
Ook tijdens de vlucht kan de piloot verschillende technieken inzetten. Er kunnen langeafstands vluchten worden gemaakt. De piloot maakt gebruik van de verschillende opwaartse luchtstromingen en probeert zodoende een zo lang mogelijke afstand af te leggen. De route volgt hij met behulp van een GPS ontvanger.

Ook kan men met een glijscherm acrobatische figuren vliegen. Loopings, salto’s etc.

Wanneer de piloot langs een berghelling vliegt en de daarlangs lopende luchtstroming gebruikt om min of meer op dezelfde hoogte te blijven, dan noemt men dat soaring.

Men spreekt over ploefen wanneer de piloot rechtstreeks van het startpunt naar het eindpunt vliegt, zonder gebruik te maken van de opwaartse luchtstromingen.

De landing
Het landen gebeurt meestal op een vlak stuk grond, vaak een weiland of ander grasveld. De piloot remt het glijscherm af en komt vlak voor de landing uit zijn zitzak en begint alvast loopbewegingen te maken terwijl hij nog in de lucht hangt. Eenmaal op de grond doet hij nog een aantal passen en laat het glijscherm achter zich op de grond vallen.

Diploma
Net zoals auto rijden mag je ook niet zomaar met een glijscherm de berg af vliegen. Je hebt hiervoor diploma’s nodig. Er zijn verschillende paragliding scholen die cursussen aanbieden. Je zal moeten beginnen met het eerste brevet. Hier wordt je onder andere geleerd hoe je het scherm vliegklaar moet maken, hoe je jezelf aan het scherm moet koppelen, je leert starten, bochten draaien in de lucht, landen, het weer inschatten en er wordt aandacht besteed aan de theoretische kennis van het vliegen. Nadat je het eerste brevet gehaald hebt, kan je een cursus volgen voor het tweede brevet.

Tandemvlucht
Als je nog geen paragliding vliegbrevet hebt, maar je wilt toch eens ervaren hoe geweldig het is om te vliegen, dan kun je een tandemvlucht boeken. Samen met een ervaren instructeur vlieg je de helling af. Met een beetje geluk mag je zelfs even het glijscherm besturen.

Lierstart
Niet overal zijn bergen. Maar tegenwoordig kun je ook in de meest platte landen paragliden. Je start dan niet vanaf een schuin aflopende berghelling, maar wordt omhoog getrokken door middel van een lier. Eenmaal op hoogte wordt de lier los gekoppeld en kun je genieten van het vliegen!

Vliegen met een geweldig uitzicht over het Gardameer? Kijk voor meer informatie op www.tandemparagliding.eu. Of voor meer informatie over tandemvluchten met lierstart in Nederland www.paragliding.nl

Agriturismo, vakantie op het platteland

De vakantie doorbrengen op het platteland, tussen de paarden en de koeien? Dat klinkt natuurlijk niet al te gezellig en luxe, maar niets is minder waar. De in Italië alom bekende agriturismi bieden deze mogelijkheid. Uiteraard gecombineerd met heerlijk eten, een goede wijn en onder de Italiaanse zon.

Het ontstaan van de agriturismi
Halverwege de jaren ’80 hadden steeds meer boeren in Italië het financieel zwaar en was het moeilijk om het hoofd boven water te houden. Zij werden gedwongen om ander werk te zoeken. Hieruit is het plattelandstoerisme ontstaan. Naast het agrarische gedeelte hielden veel boerenfamilies zich vanaf dat moment ook bezig met het toerisme. Zij boden de mogelijkheid aan gasten om mee te blijven eten en indien gewenst kon men ook overnachten in de extra slaapkamer die hiervoor beschikbaar was.

Booming business
Het hebben van een agriturismo is tegenwoordig een booming business. Veel mensen uit de stedelijke omgeving, vluchten in het weekend of tijdens de feestdagen, maar wat graag weg uit de met smog bevuilde, drukke stad.

Ook het “eerlijke”, gezonde eten spreekt de huidige Italiaan erg aan. In de agriturismi wordt het eten namelijk met veel zorg bereid en wordt er enkel gebruik gemaakt van natuurlijke producten van eigen grond. Men kan er genieten van de heerlijke keuken, een goed glas wijn en de alles overheersende rust.

Verschillende soorten
De agriturismi onderling kennen vele verschillen. Zo zijn er de kleine agriturismi, die nog hoofdzakelijk op de agrarische sector zijn gericht. Het toerisme gedeelte is voor hun een bijzaak. De gasten eten hier vaak met het boerengezin mee en in enkele gevallen zijn er 1 of 2 kamers ter beschikking voor mensen die willen overnachten.

De wat grotere agriturismi zijn helemaal ingespeeld op de eisen van de moderne toerist. Naast een heerlijke keuken met verse producten, bieden zij de gasten ook de mogelijkheid om te overnachten in één van de luxe kamers en gebruik te maken van de voorzieningen, zoals een zwembad, een speeltuin voor de kinderen en airconditioning in het verblijf of deel te nemen aan een paardrijd excursie.

Emigreren naar Italië

Het is de droom van menig Nederlander, emigreren naar het zonnige Italie. Uiteindelijk zijn het slechts een gering aantal die jaarlijks de stap zetten. Echter gaat er aan een emigratie naar Italie geen gedegen voorbereiding vooraf, dan komt men al snel van een koude kermis thuis.

De taal leren
De allereerste stap begint met het leren van de taal. Veel Italianen spreken namelijk geen andere taal dan het Italiaans en om jezelf een beetje verstaanbaar te maken, dingen te regelen, of te onderhandelen moet je gewoon Italiaans spreken. Tegenwoordig zijn er genoeg aanbieders van thuisstudie cursussen, dus deze eerste stap in de voorbereiding kun je ruim op tijd zetten, zelfs vanuit je eigen woonkamer.

Vind je het leuker om in Italie zelf de taal te leren, dan zijn er genoeg taalscholen die taalcursussen aanbieden. Het gehele jaar door kun je hier vaak terecht. Naast het leren van de taal, krijg je hier ook de mogelijkheid om deel te nemen aan buitenschoolse activiteiten, om zodoende wat meer over de Italiaanse cultuur te weten te komen.

Agenzia delle Entrate
Heb je in Italie een baan gevonden, dan heb je net zoals in Nederland een Burger Service Nummer nodig. In Italie heet dit een codice fiscale. Deze vraag je aan bij de Agenzia delle Entrate. Het aanvragen van de codice fiscale gaat redelijk makkelijk en snel.

Gemeentelijke inschrijving
Als je je permanent in Italie wilt gaan vestigen en je hebt inmiddels vaste woonruimte gevonden, dien je je in te schrijven in de gemeentelijke basisadministratie. Ofwel je gaat je residenza aanvragen. Hiervoor dien je vaak een afspraak te maken. Om je in te kunnen schrijven, dien je aan een aantal voorwaarden te voldoen. Je moet namelijk kunnen aantonen, zelf in je onderhoud te kunnen voorzien.

Een kopie van een huidige arbeidsovereenkomst of ruim voldoende saldo op je bankrekening (circa 10.000 euro) zijn voldoende.

Nadat de gemeente de aanvraag voor inschrijving heeft geregistreerd, komt er binnen afzienbare tijd een agent van de plaatselijke politie langs op het opgegeven adres om te controleren of je daar wel daadwerkelijk woont. Ben je niet thuis op het moment dat de agent langs komt, zul je je binnen een bepaald tijdsbestek moeten melden op het politiebureau om enkele vragen te beantwoorden. Is ook dit rond krijg je een bevestiging van de gemeente en een uitnodiging om het Italiaanse identiteitsdocument op te halen.

Het ziekenfonds
Italie kent een zorgsysteem wat met het oude ziekenfonds te vergelijken is. Nadat je de gemeentelijke inschrijving geregeld hebt, kun je je gewapend met het aanvraagformulier residenza, de codice fiscale, een kopie van de arbeidsovereenkomst en een identiteitsbewijs naar het plaatselijke kantoor van de ASL begeven. Daar wordt namelijk de inschrijving voor het “ziekenfonds” geregeld en kun je een huisarts aanvragen.

Tegenwoordig krijgen inwoners van de EU slechts een inschrijving voor de duur van de arbeidsovereenkomst. Bij iedere contract verlenging, dien je dus ook de ASL inschrijving te verlengen.

Nadat je je hebt ingeschreven krijg je een A4 document mee. Deze dien je goed te bewaren, het is namelijk het bewijs van inschrijving en hiermee heb je recht op gezondheidszorg. Na verloop van tijd, krijg je via de Agenzia delle Entrate je persoonlijke “ziekenfondspas” (Tessera Sanitaria) Er kan echter wel enige tijd voorbij gaan voordat je deze pas ontvangt, dit kan enkele weken tot zelfs wel een jaar duren.

Rijbewijs
Tegenwoordig zijn inwoners van de EU niet meer verplicht om hun rijbewijs om te laten zetten in een Italiaans rijbewijs. Wat wel aan te raden is, is om het rijbewijs te laten registreren. Sta je namelijk niet meer ingeschreven in een Nederlandse gemeente, dan kun je in Nederland niet meer het rijbewijs verlengen of een nieuwe aanvragen in het geval van diefstal.

Zowel het laten registreren van je rijbewijs alsmede het omzetten naar een Italiaans rijbewijs, kun je zelf regelen bij de Motorizzazione. Kies je voor gemak, dan kun je je ook wenden tot verschillende grote rijscholen. Tegen betaling regelen zij de registratie of het omzetten van het rijbewijs.

Geduld
Naast alle praktische zaken en het vele geregel, komt er bij een emigratie naar Italie ook heel veel geduld kijken. Niets werkt zoals in Nederland, er is ontzettend veel bureaucratie, je wordt vaak van het kastje naar de muur gestuurd en vele ambtenaren weten totaal niets af van de huidige regels en wetgeving. Tevens kun je ook een aantal tenenkrommende vragen verwachten zoals “Nederland, hoort dat eigenlijk wel bij de EU?” Of “de voertaal in Nederland is Engels neem ik aan?”

Belangrijk is om ook in dit soort situaties het hoofd koel te houden en met nonchalance te reageren. Met stroop vang je immers meer vliegen, dan met azijn. Ook al ligt Italie slechts 1200 km van NL af, de verschillen in cultuur zijn soms hemelsbreed. En om de emigratie naar Italie te laten slagen heeft men een flinke portie geduld nodig!

Poste Italiane, de horror van veel Italianen

De Poste Italiane, oftewel de Italiaanse Postbank staat gelijk aan regelrechte horror voor veel Italianen. Dien je een rekening te betalen, een aangetekende brief te versturen of je pensioen op te halen, maak je dan maar op voor minstens een uur wachten in een overvol kantoor.

La bolletta
Waar ook ter wereld, een rekening op de deurmat vinden is natuurlijk nooit leuk. Maar in Italië is dat nog wat zuurder dan in Nederland. Behalve dat er weer geld uit je toch al redelijk dunne portemonnee wordt gevist, dien je “la bolletta”, de rekening ook nog eens te gaan betalen in het postkantoor.

Eenmaal op de plek des onheil aangekomen, dien je eerst een keuze te maken voor welke service je een nummertje gaat trekken. Terwijl je rustig je keuze maakt hoor je het hoopvolle ping geluid van het bord dat aangeeft welk nummer aan de beurt is. Dat hoopvolle vervaagt echter al snel zodra het besef indaalt dat je welverdiende vrije zaterdagochtend in het postkantoor doorgebracht gaat worden, vanwege meer dan 50 wachtenden voor u.

Olifantenhuid
Werkt u eens door, dat zinnetje gaat regelmatig door het hoofd van menig postkantoor bezoeker in Italië. Helaas trekken de medewerkers zich hier niets van aan. Zij gaan rustig administratie bijwerken, of even gezellig met een bekende kletsen voor het oog van de ruim 50 zuchtende, klagende, geïrriteerde, wachtende klanten. Een regelrechte olifantenhuid hebben zij dus, de medewerkers van het postkantoor.

Voor veel Italianen is een bezoekje postkantoor een stressvolle aangelegenheid en een gigantische beproeving van het geduld. Gelukkig gaat Italië ook steeds meer met de tijd mee en zijn een aantal diensten inmiddels ook online te regelen. Kan er wellicht toch nog van de zaterdagochtend genoten worden!